Po prostu
Jestem kropą w milionie kropel
wstydem zbłąkanego dziecka
samotnym przelotnym oddechem
jestem szarą namiastką czułości
wezbranym grzechów oceanem
i zapłakanym niemądrym uśmiechem
jestem jak dźwięk rwący bólem
podobny do mgły nad pustą dłonią
nijakim w bezsennym uderzeniu serca
jestem zatartym i smutnym wspomnieniem
dotykiem zamkniętych przestrzeni
i ptakiem opadłym bez skrzydeł
jestem
po prostu
Komentarze (7)
Czasem tak trudno stwierdzić...jestem...jako
pielgrzymi na ziemi, msmy do spełnienia pewne zadania,
zistawienia śladu bytności, izaoewne bardzo potrzebni,
jsk w oceanie każda kropla, która tworzy jego ogrom,
Pozdrawiam serdecznie
Refleksyjnie o sobie.
Pozdrawiam
Czasami przychodzą do głowy takie refleksje.
Pozdrawiam.
Czasem nachodzą takie myśli.
Pozdrawiam serdecznie :)
ładne określanie życia. Podoba mi się.
- poetyckie określenia - podobają mi się.
...stworzenie boże
inaczej być nie może:))