Po prostu tekst rymowany

Chaos na scenie, chaos dookoła, nie wesoła
Atmosfera – fioła dostać można, bo ktoś wciąż woła
O dołach małolatów słychać, za naszych czasów było inaczej
Ja już nawet po tym nie płaczę co to są dopalacze
Słabi gracze odlatują – jedna działka no i zgon
Śmierć zbiera swój codzienny plon, komu dzwon
Bije? Niejeden nie przeżyje jutra – koniec gry
Raz, dwa, trzy, raz, dwa ,trzy – teraz odpadasz Ty
Byłeś zły, byłeś słaby – ot po prostu game over
Zamiast brać jakieś świństwo i idź lepiej dzisiaj na rower
Dotleń się, pomódl się i nie kupuj kota w worku
Bo sam się w nim znajdziesz drogi doktorku
W czarnym worku ci nie do twarzy, choć on marzy
Się tobie, ale w grobie nic już miłego się nie wydarzy
Więc towarzysz mi lepiej w drodze tam gdzie coś się dzieje
Gdzie didżeje dobrą muzę zapodają, gdzie każdy szaleje
Małolat, stary – ot po prostu brygada wyjadaczy
Gdzie każdy wie co fajowa muza dla ludzi znaczy
Pełno graczy – rocznik 77 oraz 78
Nie bądź łosiem i miej wszystko głęboko w nosie
Tak jak kiedyś gdy było się jeszcze gówniarzem
Ja tamte klimaty do dzisiaj jeszcze sympatią darzę
Gdy w barze mlecznym po szkole obiady się jadało
Kiedy do kumpli na klocki Lego po budzie się wpadało
Nie grało się na kompie, a jak szalona małpa po drzewie
Łaziło się, to było to o czym współczesny dzieciak nie wie
Nic, bo takiemu tylko w głowie jedno, ale ja to wale
Bo w świecie bez większej techniki żyło mi się doskonale
Gdyż rocznik 77 jestem i z tego jestem dumny
Choć okres to był trudny to kiedyś do trumny
Wspomnienia zabiorę, ale jak na razie na pełnym gazie
Zapodaję rymem, by utrwalić życie jak malarz na obrazie
Przedstawia otoczenie, to ja w ten sposób właśnie
Opisuje życie, moje wnętrze tak aby jak najjaśniej
Było, aby wszystko się utrwaliło Wam tutaj
Tekstów daleko nie szukajcie, zajrzyjcie na Facebooka
To nie sztuka rymować, trzeba jedynie się odblokować
I zapodać coś rymem by łatwiej było ten klimat zasmakować
Nikt z Was żałować nie będzie, zabawa lub coś na serio
Rymy dają radość i nie są tam żadną fanaberią
Prerią, pustynią, sawanną przemierza muzyczna fala
Rytmiczna zajawka po mojej duszy ostro zapierpapier
Głupawka odwala mi często, lecz taki już jestem i tyle
Mieszam style zmieniając je co chwilę, nie pytaj się ile
Jeszcze zamieszczę na Fejsie szczerych lub głupich postów
Bo nie wiem lecz jedno jest pewne – nie chcę mostów
Za sobą palić – walić wrogów, zostają najlepsi przyjaciele
W niedziele w kościele nie bywałem niestety zbyt wiele
Razy, ale bez urazy – dla mnie agnostyka styka
Że Ziemia się kręci, a święci? Ich moja logika
Nie ogarnia, nie pojmuje, nie mam czasu na te bajki
Jeśli ktoś je tutaj kuma, ma ode mnie po dwa lajki
Ja z Jamajki słucham muzy, chociaż zioła tu nie palę
To się czuję doskonale, jak w prawdziwym karnawale
Walę gniew i spokój kocham, kłótnie dla mnie to są bzdury
Głowa do góry – a miejsc w których ciągle lecą wióry
Unikam, to moja taktyka – wolę spokój, zero agresji
Zero ludzkiej presji, by nie poddać się depresji
Sesji zdjęciowych nie lubię, ale mniejsza z tym i już
Bo teraz tutaj kończę rymy, zatem Ty coś teraz stwórz
Własnego kolego, rymy to nic przecież tu złego
Zatem na razie i do spotkania kolejnego

autor

Dziadek Euzebiusz

Napisany: 2017-06-11 Dodano: 2017-06-11 01:27:47

Ten wiersz przeczytano 1117 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie