Po rozstaniu

Ta śmierć do śmierci anioła podobna

płacze piękno, dusza w ciszy kona

kładą się w usta słowa posępne

trwoży się ziemia, nieba nie będzie



Szkarłatne krople spod powiek wyciekły

wypełzły z ust twych węże gniewne

rumiane lica wciąż mam przed oczyma

a nagi miecz zrysował świeżą krew



Patrz uważnie, czuj wyraźnie, ustał wiatr

zrzucił kolce, opadł w dół róży kwiat

wnet zamilkło wsze stworzenie

wyschło morze, słońce drzemie



Dyrygujesz sercem, ono posłusznie pląsa

bezradnie na miłości szalach się miota

szklany orzech obrócił się w proch

zostały już tylko słoma, węgiel i groch.

autor

karlayn3

Dodano: 2011-06-08 21:45:21

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie