Po zdrowie

"i dziywek wyskanie…" skoruso kochana nie
rozumiem tego wersu:) pomóż mi, a wierszyk uroczy.Jak
wszystkie Twoje. Pozdrawiam gorąco.

Eech Ty "holno lelijo" :).. M.

Pięknie gwarowo , kolorowo i ciekawie
przedstawione życie otaczającej górskiej
natury z dala od cywilizacji i polityki gdzie
człowiek czuje się wolny czerpiąc
nieskażone dobra niebios a w tym zdrowie.

Piękny gwarowy wiersz wypełniony ciepłem i
tęsknotą....niestety czas nie stoi w miejscu..ciepło
pozdrawiam

Za daleko mi w Twoje strony, ale gdy tylko nadarza się
okazja, pędzę tam bez namysłu i ładuję akumulatory,
Bardzo kocham góry i mały domek w dolinie, gdzie czas
zawsze miło płynie. Pozdrawiam :)

Trzymaj się mocno i bądż długowieczna jak limba mimo
halnych.Dawno temu zauroczyłaś mnie góralską gwarą.

Posłuchać jako
się obzywo
potocek w dolinie…
Jako sumiom kosówki
i limby i smrecki.
... tez bym chciała

Wiersz pełen zadumy nad przemijaniem. Za ten fragment
Skoruso brawa: "...i cujem się krapke
jak holno lelijo…
co się kiwie nad graniom
ale mocno trzymie
choć tele holne wiatry
dujom po dziedzinie…"
i oby jak najdłużej klimat górski Ci służył .
Pozdrawiam:)

....kiedy dusza zachoruje natura najlepszym bywa
lekarstwem....;-)))
pozdrawiam liści szelestem...;-)))

Te gwarowe wiersze, sa piekne :)

Kazdy ma swoje, wlasne sciezki a Ty masz wielkie
szczescie ze Twoje sa takie a nie inne :) chyba
wiekszosc moglaby tylko pozazdroscic.
Wiersz gwarowy, a to dla mnie juz powod do zadowolenia
i do nagradzania, bo choc bym chciala to nie potrafie
tak jak Ty ;)

Tak, tak, niech halny wywiewa precz te Twoje chore
myśli :)))

witaj, piękny opis wrażeń, jakie odczuwa się
patrząc na piękno tatrzańskiej urody.
Gwara dodaje splendoru. pozdrawiam.

ja też tak chcę, robisz apetyt na spacery a tu za
oknem pada... ale przestanie przecież kiedyś :-)

ach posłuchać szumu potoków w tatrzańskiej dolinie,
popatrzeć na limby...zazdroszczę Ci tego skoruso...