Pobłądziłam w pana liście

Pan się nawet nie domyśla jak się cieszę
z tego listu, który wreszcie otrzymałam,
w nim tak pięknie pan maluje dla mnie wrzesień,
że do łez ten opis wzruszył mnie bez mała.

W szelest liści zagłębiłam się czytając,
wysłuchałam z niego same miłe rzeczy,
perski dywan z westchnień utkał dla mnie pająk,
promień słońca wątłą duszę ciut podleczył.

Stare mury kryły się w czerwonym winie,
dęby w parku coś szeptały w tajemnicy,
o ulotnym szczęściu, co być może minie,
zanim zdąży pan słowami je uchwycić.

Pobłądziłam nierozważnie w pana liście,
podziwiając grę zapachów i odcieni,
pośród wersów byłam sama oczywiście,
ale mógłby pan ten szczegół dla mnie zmienić.

Eteryczność świata wielce sobie cenię,
jeden spacer podzieliłabym dla pana
na nas dwoje, czworo oczu i milczenie,
które więcej panu powie niż ja sama.

autor

ireczek

Napisany: 2014-10-20 Dodano: 2014-10-20 07:18:01

Ten wiersz przeczytano 1349 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie