Pobudka

jest wczesny jesienny poranek
konary drzew rosnących za domem
lekko pukają w szyby
jakby mówiły czas wstać

nie mam nastroju jest pochmurno
pierwsze krople deszczu spływają po szybie
z brudnych szyb spływa kurz
konary nasiliły głuche pukanie

liście szeleszczą grając pieśń pobudki
deszcz wzmaga na sile dudni o parapet
błyskawica rozdarła kotarę nieba
piorun walnął gdzieś w pobliżu

czas wstać przełamać niemoc
będą potrzebne kalosze i parasol
za chwilę zanurzę się w szarości dnia
pędząc szybko po kałużach do pracy

autor

stefan2230

Dodano: 2012-01-07 09:41:38

Ten wiersz przeczytano 690 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie