Pochodnia
Wiersze bo mini i Zdzisława, przypomniały mi, że kiedyś napisałam coś takiego.
Unikajcie poetów kobiety,
uciekajcie daleko od ognia,
chociaż wabią was piękne kuplety,
o miłości, co jest jak pochodnia.
Nigdy nie wiesz dla kogo je śpiewa
i gdzie jest, gdy odpływa myślami.
Może w wierszach ukrywa się Ewa,
która wkrótce zamieszka wraz z wami?
Trudno dobiec z nim zgodnie na metę,
wiele przygód po drodze go czeka.
Łatwiej odkryć w człowieku poetę,
niż odwrotnie - w poecie człowieka.
Komentarze (74)
Myślę , ze nie tylko jest tak z mężczyznami. A wiersz
super:)))
Miło Cię widzieć stolarzu:) Pozdrawiam.
całe szczęście jam nie poeta tylko rymokleta. Super
Krzemanko!
Dziękuję nowym gościom za miłe słowa o wierszu.
Pozdrawiam wszystkich.
głosuję
Wspaniały wiersz
Pozdrawiam serdecznie :)
Poeta też tyje,
Co skrzętnie ukrywa,
Człowiekiem się żyje,
Poetą się bywa.
serdeczności
Dołączę do wszystkich, którym wiersz się spodobał, bo
i ja lubię takie pisanie - w lekki sposób, z ważną
myślą. Miłego dnia
Swietnie...ale zeby ta Ewa zamieszkala z nami ,
hmmm:))))
Milego dnia krzemanko:)
Niezły.
Odkrywanie z samego założenia jest trudne:)
Pozdrawiam
Dobry wiersz,a zwłaszcza pointa.
Pozdrawiam serdecznie:)
A teraz napisz tez cos Krzemanko, o milosci poetek -
tak dla sprawiedliwosci dziejowej :)))
A serio - swietny wiersz :)
w tym fajnym wierszu
jasne jak słońce
że w każdym kiju
zawsze dwa końce:)
pozdrawiam z humorkiem:)
Świetna puenta; )
świetny! a puenta pierwszorzędna:)