Pocieszenie na dwa
Wiersz po poprawce.
Przytulenie, silny uścisk dłoni.
Od przyjaciela, od bliskiej osoby.
Od waszej drugiej połowy.
Męża, żony...
Powiedzenie: - Będzie lepiej,
- Zależy mi na tobie,
- Nie bądź smutna (-y) i zapłakana (-y)
- Zawsze byłem (-am) jestem, będę przy
tobie kochana (-y)
Tych kilka zdań.
Ich wartość jest bezcenna.
Nie przeceniona...
Szczera rozmowa.
Czasem płaczemy wodospadem łez...
Gdy jesteśmy załamani,
złamani przez życie, jego koleje...
Coraz trudniej nam być gdy odczuwamy
beznadzieję...
Komentarze (4)
Bezsilnosc i rozpacz potrzebuje pomcnej dloni,
wysluchania i przytulenia. Obecnosc drugiej osoby
dodaje sil. Pozdrawiam ;)
W trudnych chwilach, a zdarzają się każdemu, potrzebny
jest ktoś, kto pocieszy i wesprze dobrym słowem...
Pozdrawiam Dawidzie:)
Dziękuję. Wiersz powstawał w bólach, ale myślę że
efekt końcowy jest zadowalający. :)
Tak, zgadzam się to bezcenne, fundamentalne słowa,
pozdrawiam serdecznie.