POCZTÓWKA
Ktoś się zmartwił, że mnie dawno tu nie
było
I napisał kilka słówek, krótki list.
„Pragnę czytać Twoje wiersze, bo w
nich siła,
Więc Cię proszę nie milcz więcej, tylko
pisz”.
Zaskoczenie wzięło górę prawie Babią,
Nie wiedziałam co odpisać, w wersy
wpleść.
Uśmiech wprosił się na usta już na
stałe,
A prócz tego powstał ciepły, lekki
wiersz.
Ktoś się zmartwił, że czasami siąpi
smutek,
A mi trudno o łyk szczęścia błagać los.
Biorę wtedy w obie dłonie myśli złudne
I wyplatam metaforą życia kosz.
Dziękuję...
autor
BEA
Dodano: 2007-09-27 00:30:56
Ten wiersz przeczytano 1183 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
czasem takie słowa wprawiają w osłupienie nawet
samotnośc żywiącą się żalem, czasem tych kilka słow
jest otucha i docenieniem...bardzo piękny wyraz
podziękowania....
Przemiła pocztówka jak ten gest czyjś ... dobrze, że
znów piszesz bo pięknie
słowa same sie uplotły ..wiersz podziękowanie
miłe...brawo jak zwykle )))
Każdy temat dla wprawnego poety jest dobry. Co to dla
Ciebie= Klasnąć w dłonie. Czekam na Twoje oklaski.
Cudowna ta widokówka powrotu:) Śliczny
tekst.Pozdrawiam.
Calkiem niezle i z sensem. Szkoda tylko, ze wiersze
nieparzyste wlasciwie sie nie rymuja.
bardzo dobrze ze znow piszesz poniewaz dobrze to
robisz a piszac sercem napewno beda piekne wiersz
no i dobrze ze znów jesteś...i pisz wiersze jak
potrafisz...
Wiersz ciepły, wprawnym piórem pisany. Rymy sprawiają
że jest lekki i płynny w odbiorze. Dobry wiersz.
I rzeczywiście powstał ciepły,lekki wiersz:)I nie
trzeba błagać losu o łyk szczęścia tylko samemu po to
szczęście sięgać
Musze przyznac że faktycznie wyszedł Ci fajny wiersz
i dobrze ze sie ktoś taki trafił .Więc witamy
ponownie w rodzinie pisz nawet o słowikach tylko
już nie znikaj .