Podarunek życia

Dziwny czas dawania prezentów
Po co, przecież i tak nie dostanę ciebie
Nie chcę żadnych innych darów stu
Bez Twego co dnia smaku w chlebie

Nie trzeba mi złota, pieniędzy, stanowisk
Dla ciebie to wszystko być miało
Ja chciałbym się cieszyć twym ciałem do woli
Twej skóry czuć dotyk co rano

Chcę zabrać cię z sobą daleko od miast
Od zgiełku i maszyn i ludzi
Byś stała się jedną jedyną wśród gwiazd
Bym nigdy już ciebie nie zgubił

To wszystko co miałem co będę miał, mam
Choć ważne – NIC znaczy - przy tobie
Zabierzcie prezenty, nie będę w nich spał
Zabierzcie – ja miejsce Jej … robię.

autor

Jaskier5

Dodano: 2006-12-06 11:02:13

Ten wiersz przeczytano 403 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie