Podmuch wiatru..
Nie chciałam i niczym pamiętać
Lecz stare wspomnienia wróciły
Podmuch wiatru sprawił
Że znów na nowo oddychałam..
Robiłam wszystko by zapomnieć
Bez zastanowienia
Lecz nienawiść tkwiła we mnie..
Krew znów cicho spływała..
Spalone fotografie..
Nowe wspomnienia..
A Ja chciałam poprostu zapomnieć..
Noce spędzone na łące..
Zapach świeżo zciętej trawy..
Wymiana spojrzeń..
Identyczne myśli..
Następny rozdział..
A ja nadal pamiętam..
I nie chcę zapomnieć..
Następne noce..
Kolejny zapach..
Kolejne spojrzenia..
Następne myśli..
Bicie serca.
Łzy w oczach.
Ból tęsknoty..
Nienawiści juz nie ma we mnie..
Krew znów cicho spływa..
A ja znów na nowo oddycham..
..
dzięki Tobie..
dla Ciebie ode Mnie :*
Komentarze (2)
ciekawa forma .. niezłe słowa .. brawo ogólnie ok))
Pięknie. Emocje tworzą poezje a myśli prozę...siła
twych wersów pulsuje, rośnie, przytłacza, a
jednocześnie sprawia że człowiek oddycha spokojniej.