Podpatrzone
W podzięce minawrze.
Lubisz jak chłopcy Cię całują,
Ubywa z Ciebie wiele lat,
Przez głowę myśli przelatują,
W kolorach widzisz cały świat.
Gdy zajście zdarzy się pod bzami,
Co pięknie ogród umaiły,
A wy jesteście całkiem sami,
Z ciała uchodzą wszystkie siły.
Niby niewinne pocałunki,
Które złączyły was tą wiosną,
W nicość spychają złe frasunki.
Gdy Amor strzałę śle miłosną.
Chociaż trafiona prosto w serce,
Posiądziesz ranę, co nie boli,
Lecz po rozstaniu wznosząc ręce,
Poczujesz dziwny stan niewoli.
autor
jarmolstan
Dodano: 2008-08-05 09:23:54
Ten wiersz przeczytano 1281 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Ot - i tak w skrócie cała miłosna scenka,zresztą
bardzo ładna i bardzo czysta która tutaj nikomu nic
nie ujmie,a efekty mogą być jeszcze znacznie
lepsze..ładnie opisana przez autora..powodzenia..
Bardzo ładny wiersz... jak zawsze zresztą
Pięknie opisałeś całą gamę odczuć przy
pocałunkach...to fantastyczne przekazanie...śliczny
wiersz.
wiersz bardzo lekki i przyjemny- widać autor cieszy
sie ze szczęsia innych ,życzmy sobie wszyscy miłości
świat będzie piękniejszy
I teraz pojąłem dlaczego ty tak zawsze o tym rytmie
rytmie rytmie. Teraz rozumiem. Huncwot nauczony. :)
Bardzo ładny, rytmiczny wiersz. A o miłości można bez
końca i za każdym razem inaczej, ale równie ciekawie.
ale lubimy tą niewolę i każdy się dobrowolnie w jej
ręce oddaje, wiersz rytmicznie i lekko napisany
Bardzo ładny wiersz o miłości, rytmiczny z ciekawą
treścią. Lubię takie wiersze, lekkie, liryczne.
Wiersz napisany pięknym piórem ze swadą Tutaj o
uczuciu co piękne jest i dlatego zniewala Bardzo ładny
wiersz Plus
Niby niewinne pocałunki w nicość spychają złe frasunki
- i już weselej na duszy i sercu gdy Amora trafi
strzała.
Wiersz lekki. czyta się super, treść wesoła, ładne
rymy czyli wszystko ok.
Podoba mi się.
Podpatrzone czy popodglądane, wszystko jedno - byle
fajne było i jest!
Miłość...uczucia i strzała Amora...ładnie podpatrzone
:)Te niewinne pocałunki i nagle trafienie w samo
serduszko...i to zakończenie, ...jeśli pojawia się
miłość stajemy się jej niewolnikami...taka już ludzka
natura.:*
Czyżby to już były początki jesiennej
melancholii,wiersz ciekawy przyjemny w czytaniu.