Podpora

Dla Pięknej, która nigdy moją nie będzie...

Najbardziej ponętną
zdajesz mi się, gdy zmywasz naczynia.
Twe spracowane dłonie
niosą mi otuchę.

Bo tylko Ty możesz mnie zrozumieć
skulonego w przestrachu.
Ukoić moje lęki dzisiejszego wieczoru
ciepłem swego ciała.

Och, jakże pragnę
zalec wreszcie przy Tobie.
Łuk Twych pięknych piersi
będzie mi podporą.

Niech ręka szczęścia dotknie nas wszystkich

autor

Behemot

Napisany: 2005-05-02 Dodano: 2005-05-02 01:31:02

Ten wiersz przeczytano 483 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie