Podróż

Już ta podróż mnie wykańcza,

krzyczę głośno!!!

Lecz wokoło nikt nie słyszy,
wszyscy jada byle szybciej,
wszyscy pną się gdzieś na górę
w bezsensownej głuchej ciszy.

Każdy głuchy na wołanie,
prośby ludzi są zbyt tanie,

gdyby prośba wartość miała,
zrobić byś był wszystko w stanie.

Bo bogactwo nas ogarnia,
krzywda ludzi jest za marna,

gdyby krzywda wartość miała,
choćby w złocie,
dla niej chodzić mógłbyś i po błocie,

nie zważając na swą mękę,
dla niej stracić mógłbyś rękę.

To kalectwo ludzi mnie już złości,
bo w nim każdy się porusza bez trudności.

To jest wada tego świata,
bo jak zrozumieć, że wartość materialna przekłada się na życie własnego brata.

Każdy gada o bogactwie,

Boże, proszę!!!

Powiedz czy mam racje,
że się żale tutaj innym,
czy naprawdę jestem dziwny,
czy odbiegam już od normy,
przyznam szczerze, jestem wolny,
w tym wyścigu, co nam życie tutaj stwarza,

tonę w bólu,
bo to wszystko mnie przeraża,

już niektórzy mnie dublują,
zapatrzeni tylko w siebie w swej zawiści, pod me nogi ślina plują,

bym poślizgnął się po drodze,
proszę, weź wysłuchaj i mi pomóż Boże.

autor

wasky

Napisany: 2013-06-22 Dodano: 2013-09-22 21:58:11

Ten wiersz przeczytano 624 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie