Podzielić na cztery

Moja miłość ślepa jest
więc jej przebaczę
dotyku zachłanność
ociosanych głazów chłód
i zapalonych gwiazd obojętność daleką

Moja miłość samotna jest
więc ją odnajdę
jak śpi zagubiona
pośród oszalałych lip
i maciejek fioletowo martwych

Moja miłość głodna jest
więc ją nakarmię
światłem w groszki
oby tylko latarnik stary
zabrał klucze od wieży

Moja miłość niewierna jest
więc jej zapomnę
niewiarę
kiedy w końcu wróci do mnie
z fryzurą w nieładzie

Moja miłość czekaniem jest
więc czekam
choć tak mi trzeba moich dłoni ciepło
oddać bez słowa
i oczu tęsknotę podzielić na cztery

Sam dla Słonecznika i Stokrotki.

autor

sam

Napisany: 2015-03-11 Dodano: 2015-07-11 18:41:53

Ten wiersz przeczytano 1526 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie