Poetka
Poetka.
Czy to drobna kobietka
chodząca z głową w chmurach,
która
nie wie ile kosztuje schab?
Czy jej świat
jest wyłącznie tęczowy, kwiatowy
ewentualnie
tonie w bagnie
- zdradzonej miłości?
Czy poetka, rzuca się w pościg
za słowem,
kiedy normalny człowiek,
boryka się z życiem?
Czy pod przykryciem
- romantyki,
poetka szuka taktyki,
jak się wymigać
od przyziemnych spraw?
Chce sobie wygrać
życie wśród braw?
Poetka.
To zwyczajna kobieta.
Też czasem myśli o kotletach,
sprzątaniu, praniu, gotowaniu,
mężu, dzieciach,
o tym, że przeleciał
dzień jak mgnienie.
Czasem jest smutna,
czasem się śmieje.
Jest tak zwyczajna, że aż niemożliwa.
Może troszkę bardziej wrażliwa
na otoczenie...
Już sama nie wiem...
Kiedy kobieta jest poetką?
Może gdy lekko
słowa ze sobą splata
i delikatnie
układa
na dnie
serca czytelnika
- jak w szkatule zamyka
i wraca do spraw powszednich.
Może wtedy...
Komentarze (29)
Tylko jedno ratuje Panią od zarzucenia próżności: że
bohaterką jest tzw. podmiot liryczny.
wszak poezja to kobieta.pozdrawiam Dorotko:)
"gdy słowa lekko ze sobą splata i delikatnie układa
na dnie serca czytelnika"...Dorotko - jesteś poetką -
właśnie tak to zrobiłaś w tym wierszu....tak się
delikatnie i lekko czyta że aż Ci
pozazdrościłem....muszę i ja tak spróbować...
"Poetka.
To zwyczajna kobieta."
"Czasem jest smutna,
czasem się śmieje."
"i wraca do spraw powszednich." - Piękny wiersz.
Cieplutko pozdrawiam
Ciekawe rozważania. Bez wątpienia poeta, bez względu
na płeć, to ktoś taki, kto trafia do serca czytelnika
i zostaje tam na dłużej. Miłego dnia.
Dorotko pięknie namalowałaś obraz - poetki.
Jej delikatność i uczucia płyną prosto z serca.
Mimo szarej codzienności ma czas na marzenia
i wplata je między wiersze.
Pozdrawiam :)
Dorotek w niebanalny sposób opisałaś cechy tej,ktora
na codzień smaży kotlety i pochyla się nad kołyską,ale
w wolnych chwilach
lekko
słowa ze sobą splata
i delikatnie
układa
na dnie
serca czytelnika
- jak w szkatule zamyka
i wraca do spraw powszednich.
Pozdrawiam serdecznie.
bardzo dobrze oddane uczucia i emocje
/kobietek-poetek/;
to byłaby dobra dedykacja dla bezpardonowych
krytykantów, z chwilą na refleksję, czy warto niszczyć
tę piękną pasję - nie mówię tu o krytykach;
/o tym, że przeleciał/ wersyfikacja dwuznaczna, dodaje
pieprzyku:))
pozdrawiam, Dorotkę-poetkę:)
DoroteK, poetka to jak sama udowadniasz, wrażliwa
kobieta, wrażliwa z pięknym wnętrzem.
Pozdrawiam serdecznie:)
Autorko. Jestem na tym portalu już trzy lata. To
portal dla kobiet i nie tylko...Dzięki obecności tutaj
poznałem wiele poetek. To nie tylko osoby bardzo
otwarte na piękno świata i przyrody, wrażliwe czułe i
potrafiące kochać. To kobiety , które mają za cel
oddać słowami m.inn. te tak bardzo przyziemne sprawy
jak zakupy, sprzątanie,gotowanie, troska o rodzinę i
wychowanie dzieci. Dzięki nim widać w zalewie
internetowej papki kobietę na co dzień a nie tylko
celebrytkę, byzneswomen, aktorkę, prezenterkę TV, lub
posłankę. O tych ostatnich tutaj wymienionych jest
głośno, bo ma być głośno. Panie piszące tutaj
zasługują na uznanie, ponieważ w ich poezji widać
kobietę na co dzień, taką jaka ona jest a jednocześnie
zajmuje ona poczesne miejsce w literaturze. Pozdrawiam
autorkę i wszystkie koleżanki, jak równiez wirtualne
przyjaciółki piszące tutaj. Dziękuje za przeczytanie.
Jurek
Nigdzie nie ma instrukcji jak mają wyglądać prawdziwi
poeci. Wiem tylko jedno, do grona
p r a w d z i w y c h poetów na pewno należysz.
Twoje wiersze zawsze czyta się z przyjemnością.
Pozdrawiam+++
Dorotko, jak zawsze na medal. wtedy kiedy "słowa ze
sobą splata
i delikatnie
układa
na dnie
serca czytelnika" - i nie zawsze delikatnie też:-)
Z pewnością jest bardziej wrażliwa na otoczenie,
poza tym może być niepozorną kobietką.
Pozdrowienia Dorotko, miłego dnia:)
Pierwszy wers do mnie pasuje:) A na serio, to nie
wiem. Może wtedy...