Poetka
Poetka.
Czy to drobna kobietka
chodząca z głową w chmurach,
która
nie wie ile kosztuje schab?
Czy jej świat
jest wyłącznie tęczowy, kwiatowy
ewentualnie
tonie w bagnie
- zdradzonej miłości?
Czy poetka, rzuca się w pościg
za słowem,
kiedy normalny człowiek,
boryka się z życiem?
Czy pod przykryciem
- romantyki,
poetka szuka taktyki,
jak się wymigać
od przyziemnych spraw?
Chce sobie wygrać
życie wśród braw?
Poetka.
To zwyczajna kobieta.
Też czasem myśli o kotletach,
sprzątaniu, praniu, gotowaniu,
mężu, dzieciach,
o tym, że przeleciał
dzień jak mgnienie.
Czasem jest smutna,
czasem się śmieje.
Jest tak zwyczajna, że aż niemożliwa.
Może troszkę bardziej wrażliwa
na otoczenie...
Już sama nie wiem...
Kiedy kobieta jest poetką?
Może gdy lekko
słowa ze sobą splata
i delikatnie
układa
na dnie
serca czytelnika
- jak w szkatule zamyka
i wraca do spraw powszednich.
Może wtedy...
Komentarze (29)
Jest kobietą i bawi się słowami...
Poeci zapisują życie własnym językiem, utrwalając
uczucia, przeżycia,poprostu to, co dzieje się w danym
momencie. Przecież życie jest piękne i skoro
dano poecie dar tworzenia - trzeba tworzyć.
Poetka- temat: życie, rodzaj: nieregularny, klimat :
ciepły. :-)
Dorotko, Ty na pewno nią jesteś w każdym calu, do tego
piękną i sympatyczną, serdecznie pozdrawiam. Super
wiersz. :)
to romantyczna dusza
o błyszczących oczach nadzieją
o delikatnych dłoniach
lekko stąpająca o poranku po kroplach rosy
a zarazem - Kobieta
poetka to jest kobieta która pomiędzy wierszami bawi
się... praniem,sprzątaniem,gotowaniem i innymi
normalnymi sprawami...pozdrawiam.
Normalna kobietka - poetka:) Ładny wiersz Doreńko:)
Pozdrawiam.
Poetka kobietka przewrotna bywa :)
Poeta: jest artystą, który tworzy pod wpływem chwili,
natchnienia i emocji to człowiek wyjątkowy ,nie ma
ukształtowanych i wypracowanych środków, potrafi
przekazać ludziom prawdę o codziennej i często
zaskakującej nas egzystencji.Poezja ma wielką siłę i
moc.
Piękny i taki prawdziwy :)
Ciężko jest poecie przy ziemskim kotlecie
o miłości i szczęściu bajdurzyć
można wtenczas niechcący poemacik gorący
grubiańsko życiowo nadużyć
Pozdrawiam gorąco
Ladny wiersz, Dorotko :)
witaj,są godne wielkiego szacunku bo oprócz
codziennych obowiązków kobiety piszą super wiersze
dlatego pozdrawiam serdecznie,ukłony
Zgadza się Dorotko! poetka też wie ile kosztuje schab,
pierze, gotuje sprząta, jak potrzeba to wszystkich
ustawia po kątach!! hi hi poetka to też człowiek, a że
nosi głowę w chmurach??
Pozdrawiam pięknie:)
Pięknie to napisałaś! Sama kwintesencja świetnie
ubrana w słowa:-) Bardzo udany wiersz!