Poetka – poeta
Poeta jest to istota wspaniała.
czasami pisze bzdury wyniośle,
gdy sama nie wie czego, by chciała
pędzi ku gwiazdom jak ćma na oślep.
Lecz, kiedy bywa wychodzi z cienia,
zbawiać, nawracać na proste drogi,
na siłę pragnie cały świat zmieniać
język wciąż jednak zda się ubogi.
Każdego pragnie kochać jak brata,
a że się nie da, bo niemożliwe,
gdzieś na odległych zakątkach świata
są to istoty wskroś nieszczęśliwe.
Cierpi za innych błędy młodości.
czasem za swoje jak ty i ja.
Dla mnie oznaka to wrażliwości
popatrz, więc wokół na piękny świat.
Komentarze (24)
b. wrażliwy, ładny:)
Witam. Tak świat jest piękny .... . Pozdrawiam.
Coraz mniej jest wrażliwych ludzi, ale mimo wszystko
nadal można ich spotkać. Ładny wiersz :) Pozdrawiam!
Bardzo fajny i wymowny wiersz - na ten piękny świat
można popatrzeć, wiersze które przekazują to ciepło
jak w dzisiejszym mają dobry wpływ na innych i miło
się czyta...powodzenia
podoba mi się....brawo...
w pogoni za ideałami....ładny wiersz
Piękny wiersz, przemyślany, a jednak pełen emocji.
Wspaniały!!
PS
Skoro zrezygnowałaś z interpunkcji, to po co
wykszyknik po "nieszczęśliwe"? Wiersz przemawia
dostatecznie bez niego, a może nawet bardziej.
Wybacz bezczelne uwagi moja Mistrzyni!!!
;-))))
A
Nie wywyższałbym aż tak ludzi piszących wiersze- nie
potrafię malować obrazów- a nie czuję się gorszy od
malarzy :) Jednak fakt, by twotrzyć (cokolwiek) trzeba
mieć pewną wrażliwość- i kochać sztukę!
Ciepło, miło i bez patosu ... piękny jest świat i nie
warto ciągle spać ... :)