Poezja!
Poezjo!
Twoje słowa układają się w takt pieśni,
rozmarzone cicho szepczą mi do ucha,
wyszukane wczoraj w mej pamięci,
rozsiadają się na kartce na mym biurku.
Brzmią przepięknie w harmonijnym
uniesieniu,
w takt muzyki tańczą z lekką
nonszalancją.
Gracja wzięła je w ramiona, by
pocieszyć,
bo słyszała jak cichutko płaczą.
Jeszcze tylko cię zapytam ma poezjo,
czemu jesteś płocha, zawstydzona,
przecież amor ciągle spełnia twe
życzenia
byś miłością była przepełniona.
Trwaj, pocieszaj moje tęskne serce
i nie pozwól, by twe słowa w dal
odeszły,
bądź muzyką w moim sercu
aż do zmierzchu.
**********************
Teresa Oskroba " Saba " 03. 02. 2019r.
Komentarze (4)
Przepięknie poezja.
Pięknie o poezji :)
Pozdrawiam serdecznie :)
Z wysokiego C, ale spoko, ona zasługuje.
Ładny, ciekawy wiersz. Pozdrawiam.