Pogoń

Budzisz sie wcześnie rano każdego dnia...
Wciąż biegniesz przez życie...
za czym gonisz... czego pragniesz...
nie patrzysz jak życie i ludzie mijają cie, nigdy już nie wracając...
ty zapatrzony idziesz wciąż przed siebie....
wciąż pragniesz tego co jest daleko...
tak mija ci życie niepostrzeżenie...
mija życie mija czas na ziemi... mijają ludzie i zdajesz sobie sprawe z faktu że nie zostaną oni wskrzeszeni...
jesteś niczym kwiat na łące
do póki jesteś żywy żyjesz lecz jeśli zerwie cie ktoś umierasz
Przestań więc pędzić , za czymś gonić, spójrz na niebo, na ziemię, na wszystko co cie otacza...
spójrz jak mija ci szybko czas i nie wraca...
Zatrzymaj sie choć na chwile... znajdź czas dla siebie i innych
odkryj z rodziną piekne chwile...
śpiesz się kochać ludzi
bo tak szybko odchodzą do lepszego świata...
Korzystaj z życia ile sie da lecz nie gnaj na slepo jak gapa

autor

Promyczek.(Smutny Anioł)

Napisany: 2006-09-07 Dodano: 2006-09-09 18:15:11

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie