W pogoni za wiatrem

Zagubiony kończysz bieg
i nie wiesz co dalej,
widzisz wokół cienie, lecz
- jesteś w świecie bajek.
Już przychylność poszła w kąt,
ponownie gonisz wiatr,
dzień się kończy, idzie noc
- nadal jesteś sam.

Ref. Wielka miłość znów zraniła twoje serce,
uciekłeś daleko, by nie czuć jej więcej
ale nie... To nie tak, ten świat ma wiele wad,
lecz zalety także ma, więc dziś dogoń wiatr.

Wciąż w zasięgu wzroku masz
wizje ściętych kwiatów
i się bijesz ciągle w twarz,
że Cię nie ma w kraju.
W podwawelskiej jamie snów
pragniesz skryć smutek chwil,
lecz brakuje ci już słów
i opadasz z sił.
Ref. Wielka miłość...

Chciałbyś zacząć nowy bieg,
zapomnieć co było,
zakopujesz wiele zdjęć
wraz ze starą płytą,
jednak konik nadal gna
w papierowy, cichy świat
i przyśpieszasz gubiąc smak
- toniesz wciąż we łzach.

Ref. Wielka miłość już nie zrani Tobie serca,
spełnisz marzenia bez nawarstwień cienia,
bo to jest tak... Tak, to jest tak, dokonasz zmian,
wnet zrozumiesz swoje „Ja” i dogonisz wiatr.

autor

Maria Sikorska

Dodano: 2010-06-13 15:12:32

Ten wiersz przeczytano 750 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie