W pogoni za życiem...
Kocham Cię życie!!!
Po cichu,powoli skradam się
na palcach do niego podchodzę
by go nie stracić za wcześnie, za młodo.
Im wolniej i ciszej je zdobywam
przelewa się między palcami, ucieka
tak mało z niego korzystam.
To strach przed nieznanym...
Boję się je przeżyć za szybko,
zbyt intensywnie,
by go tak samo nie pożegnać.
A gdy spoglądam za siebie
pozostaje tylko żal, że młodość
przemija,
życie ucieka a ja...
nie spróbowałam go nawet dogonić.
Zaczekaj już biegnę, już biegnę!
autor
monkar
Dodano: 2009-07-18 14:26:39
Ten wiersz przeczytano 493 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Zycia nie dogoni..mysle, ze lepiej zwolnic i
delektowac sie kazda chwila...i tak
ucieknie..pozdrawiam
bardzo piękne stwierdzenie cyt Im wolniej i ciszej je
zdobywam
przelewa się między palcami, ucieka
tak mało z niego korzystam.
To strach przed nieznanym... Bardzo mądry refleksyjny
i dlatego mi się podoba Pozdrawiam ciepło i dziękuję
:)
Na życie podobnie jak i na miłość nigdy nie za późno.
Wiersz podoba mi się.
biegnij, bo warto...pozdrawiam