Pogrążona w miłości
Amor vincit omnia
Pogrążona w smutku pragnę się tylko do
Ciebie przytulić.
Pogrążona w smutku pragnę tylko do Ciebie
mówić.
Pogrążona w smutku...
Tak rzadko się to zdarza...
Siadasz wtedy przy mnie i ocierasz mi
łzy.
Bierzesz mnie w swoje ramiona.
Czując twoje ciepło, jestem spokojna...
Kilka chwil i nie ma już łez,
Nie ma smutku.
Moje ciało, twoje ciało
Przytulone, połączone
Miłością.
Dziękuje Kochanie
Za twoją obecność,
Która potrzebna mi jest jak
Powietrze.
Dziękuje Skarbie
Za twoje ciepło
Którym mnie otaczasz
Gdy tylko moje serce spowija chłód
Smutku.
Dziękuje,
Za Miłość
Dziękuje za
Życie...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.