Pogubiłam się
pogubiłam się
pogubiłam w lęku
jak dziecko we mgle
już nie wiem
kim jestem
czego chcę
dach domu podarty
niebo grozą straszy
ściany pomurszałe
spływają do wanny
okna ranią blaskiem
nędzę i upadek
zmęczenie dzień wygania
noc bezsennością grozi
bez miłości
Komentarze (18)
milość bywa wszystkim
Wzruszający wiersz o bólu samotności. Pięknie
napisany choć emanuje ogromnym smutkiem i beznadzieją.
bo jakze zimno bez niej jest trafny wiersz:)