Pogubiłam się
pogubiłam się
pogubiłam w lęku
jak dziecko we mgle
już nie wiem
kim jestem
czego chcę
dach domu podarty
niebo grozą straszy
ściany pomurszałe
spływają do wanny
okna ranią blaskiem
nędzę i upadek
zmęczenie dzień wygania
noc bezsennością grozi
bez miłości
Komentarze (18)
Wracamy do smutnego nastroju. Ale ten wiersz Ewo1 nie
bardzo mi się podoba. Brak w nim pomysłów ( mi też
często brakuje). Oddaje nastrój ale nie wnosi czegoś
niezwykłego.
Wiersz wzruszający. Być może dlatego, że i po części
oddaje moje uczucia.
Często tak trudno odnaleźć drogę i nadać sprawom
właściwy sens, gdy odczuwamy brak miłości. Poruszająca
serce refleksja, o wielkim pragnieniu uczucia, bez
którego człowiek "gubi się jak dziecko we mgle".
Pogrążeni w lęku i beznadziei nie jesteśmy w stanie
odnaleźć właściwego wyjścia, nie potrafimy się
podnieść..
wzruszajacy wiersz o tesknocie +
Wiersz tkany smutkiem, bólem. Twój wiersz świetnie
oddaje pesymistyczny klimat w nim zawarty. Ciekawe
metafory. Dzięki personifikacjom i animizacjom ten ból
stał sie bardziej człowieczy, bardziej osobowy. Plus
ode mnie. Pozdrawiam
Smutny wiersz ...Bardzo dobrze oddane poczucie
beznadziei.Mam nadzieje ,ze szybko przeminie i
nadejdzie słońce.
Wzruszający wiersz. Po prostu piękny...
Przyjdzie dzien, kiedy sie odnajdziesz, usmiechniesz
sie do szczescia i milosci, ktora rozgosci sie w
Twoich progach, wtedy wszystko wygladac bedzie inaczej
Pozdrawiam.
To dziwne ale w takim przypadku schronienia szuka się
w Domu..Poz+
Wzruszyłam się...dziękuję. Ubrałaś w słowa wszystkie
moje uczucia.
Bez miłości wszystko wygląda ponuro, człowiek opada z
sił, dopada go chandra, ale to nie musi trwać
wiecznie. Głowa do góry, trzeba wyjść do ludzi, ta
jest też ktoś samotny w tłumie.
Znowu smutny wiersz. Dzisiaj tylko na takie trafiam.
Twój smutek jest tak prawdziwie oddany, przenika
.Miłość jest życiodajną energią.
ciężko żyć bez miłości - ale jutro będzie nowy dzień-a
wiersz dobry choć smutny
Można się pogubić, kiedy dopadnie jesienna chandra, a
chłodem bije tam gdzie miało grzać... bardzo smutny
wiersz... ale pamiętaj że nie jesteś sama :)...
wszyscy mamy gorsze dni, zyczę tych lepszych