POKARM

karmisz mnie miłością
zamkniętą we wczorajszym
chlebie
nadzieją utopioną w przesłodzonej
herbacie
wiarą ukrytą w torcie
urodzinowym
szczęściem uwikłanym w romans z bakaliami
w słodkiej czekoladzie
radością przykrytą czystą
ściereczką ukrytą w szarlotce
bólem zwiniętym w smaku
soli
cierpieniem pływającym na łyżeczce
tranu
biedą piszczącą w czterech
kątach
złością schowaną pod pokrywką
garnka
agresją w gotującym się
mleku
chłodem z zamrożonego
mięsa
karmisz mnie tym wszystkim
i od czasu do czasu
dodasz szczyptę łagodności
uprzejmości i posłuszeństwa
twierdzisz że taki pokarm
wyrabia charakter
tylko czyj
twój czy mój?

autor

angielka

Dodano: 2004-09-18 11:48:52

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie