Pokochałam
Naprzeciw mnie miłość szła,
przystanęła niepewnie,
piękna niczym polny kwiat,
opiewany w piosence.
Spróbujemy razem iść?
Do uszka szepnęła mi,
pragnę z tobą dzielić sny
i wciąż witać jasny świt.
Daj miła swoje serce
i iskierkę nadziei,
w zamian otulę szczęściem,
dłonie mocno spleciemy.
Długo nad tym myślałam,
spoglądając życzliwie,
odmówić jej nie chciałam,
pokochałam żarliwie.
/EN/
Komentarze (49)
Witaj, każda miłość ma swoje uroki, niekiedy zostawi
po sobie żal głęboki,często unosi wysoko do nieba bywa
też że płakać trzeba, fajny wiersz:) pozdrawiam
bardzo mi się podoba radosne pisanie o miłości:)
pozdrawiam
miłości się odmawia
bo to przynosi pecha
nawet gdy on ma coś z pawia
a ona płaska jak decha
ukłony
ładnie a nawet bardzo. Pomyślałam,czy to zaśpiewać by
się nie dało.
Dobranoc .Pozdrawiam . Dziękuję ,ze byłaś u mnie .
Ładnie, (chyba o spełnionej miłości). Pozdrawiam
serdecznie
Kochanie to cudowne doznania. Pozdrawiam :)
Ich libe dich może to powiesz wprost. Jakie piękne
jest życie,
jaki piękny jest świat .
Kochaj ile sił:) po to jest życie:)
i... niech się dzieje co chce:))))
Jak uroczo! Skromny, ciepły i pełen dobrych uczuć jest
Twój wiersz... Bardzo mi się podoba!
Witaj zakochana Isano.
Piękna miłość w pięknym wierszu.
i super, nie ma co spraw komplikować, jak kochać to
kochać :-)
piękny i radosny wiersz o miłości* pozdrawiam
Bardzo dobrze zrobiłaś Isanko. Takiej miłości się nie
odmawia.
Bardzo ładny, delikatny wiersz o miłości.
Pozdrawiam serdecznie.
wiersz piękny a bohaterka odważna...
pozdrawiam.