POKORA WOBEC WSZYSTKICH...
Siędzę cichutko po moją lipą
W cieniu gwiazd rozkoszuję się cudzą
weną
Nie jest mi dane razem z Wami
Odbierać laury, błyszczeć, zachwycać
Pokornie chylę czoło przed wszystkimi
poetami
Łapczywie chłonąc każde Wasze słowo
Jak to dobrze, że są ludzie, którzy Tworzą zamiast burzyć...
autor
Joasia
Dodano: 2005-01-31 15:55:26
Ten wiersz przeczytano 563 razy
Oddanych głosów: 13
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.