Pokręcona droga
ptaki budzą
kwiaty
swą codzienność
obnażają
kochające serca
zbliżone
kochają
mówisz o miłości
jest wobec
i wszędzie
napraw człowieka
lepszym będzie
celując
w serce
kamień
skruszeje
uczyni
ludzkim
wątpliwości
rozwieje
skreślać
nie przekreślaj
glina podobna
kochać
nie oszaleć
głowa chłodna
mówisz o miłości
skruszony wariuje
być
czy nie być
kamieniem
gdy coś poczuje
językiem Szekspira
by nie próżna
mowa
jakże daleko
pokręcona droga
Komentarze (3)
życie miewa wiele zakrętów
Miłość jest wszędzie, trzeba mieć tylko otwarte oczy.
Ładnie.
zapis rozstrzelony i czyta się karkołomnie... wiersz:
najważniejsze że optymistyczny