POŁUDNIE

Żyłki turkusowej pajęczyny
na telegraficznej linie
tańczą w rytm południa
lekko je kołysze zefir
to unosi, to powiewa,
na promyki słońca kładzie
wirujące, rozmarzone,
prześwietlone blaskiem; mdleją
skosem spadną tuż nad ziemią

jeszcze tak nie było
żeby wierzyć pajęczynie
w każdej chwili wiatr ją zerwie
i zawiesi gdzieś na wierzbie

a ja nie pamiętam
skąd
mam w rzęsach sieć pajęczą

woal nocy zapadł w oczy
smak czułości wgryzł się w usta
życiodajnym sokiem krew je pali czerwonością
pamiętliwe zaś powieki
noszą szafir do południa.

autor

HANA

Dodano: 2006-09-27 18:40:54

Ten wiersz przeczytano 450 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie