Pomarańczowe szczęście.
A moja miłość jest
w kolorze pomarańczy.
Niebo jest pełne pomarańczy
które uśmiechają się do mnie
wiedząc, że zrozumiem.
Ziemia pomarańczowa
wcale nie jest minorowa
lecz zdumiona
jak smakuje.
Lecz najbardziej pomarańczowa
jest pościel w której zasypiamy
razem
w naszym pomarańczowym łóżku
marząc tylko o jednym.
O takiej jednolitej codzienności.
autor
Cathreene
Dodano: 2008-02-29 18:29:40
Ten wiersz przeczytano 619 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Oryginalnie :) Pomarańczowa miłość, chociaż raz nie
czerwona czy różowa :) Ciekawie. +
przyjemnie pomaranczowo, o miłości na swój sposób
inaczej... wiersz ma swój urok i niepowtarzalność. A
to ważne.