Popadnę w niepamięć
Dla najlepszej przyjaciółki Ewy, i tego, którego kocham
Rozmazane serca nasze,
spowite więzami nienawiści,
przedstawiają niewyraźne twarze,
wypełnione okruchami nienawiści.
Popadnę w niepamięć,
zniknę z życia wszego,
jak przez okrutną zamieć,
ocalę świat od złego.
Odejdę na zawsze,
nie wrócę by was gnębić,
serca niewinne oczyszczę,
tylko swe życie pragnę upamiętnić.
Przeczytaj ślad pozostawiony,
przeze mnie i innych,
nie zapomnij o czerni wrony,
nie pozwól na złe życie niewinnych.
Wyschnę i będę płatkiem,
ciemnym i nieżywym,
zakradnę się do trumny ukradkiem,
i wyschnę na wiór pamiętliwy.
© romantic-girl
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.