@Popatrz
mój piękny synku
próbuję patrzeć
na to co ty
przebić się poza
na wskroś
przez łzy
i widzę jedno
jasno wyraźnie
otwieram oczy
a światło gaśnie
bo nie przebiję
takiego nieba
które nad ziemię
zabiera mi ciebie
to ja jestem ślepa
nie my
Zadusznie...
autor
jazkółka
Dodano: 2019-10-26 06:00:06
Ten wiersz przeczytano 1572 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (30)
Przytulam wiersz..
Wiersz przy którym trzeba się zatrzymać i pomyśleć.
Chyba też jestem
taką ślepą matką, która przy stracie dziecka
zwątpiłaby w niebo. Pozdrawiam autorkę:)
Witaj Moniu:)
Wiersz który mimo wszystko porusza nie tylko ludzką
wyobraźnię ale i problemy naszego życia:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Mogę tylko powtórzyć za Marcepani
Moniko...
Wzruszył mnie Twój wiersz.
Pozdrawiam
- eh... przepiękny, a zarazem przesmutny wiersz...
Wiersz o śmierci dziecka napisany z perspektywy matki.
Porusza. Niebo staje się przezroczyste jedynie w
snach.
Ślę moc serdeczności Moniko.
Załzawiłaś mi oczy swoim poruszającym wierszem. Czyży
dotyczył śmierci ?
Pozdrawiam serdecznie.
Chyba nikt nie przeczyta Twojego wiersza obojętnie,
bardzo poruszające strofy...pozdrawiam ciepłem
jesiennego słońca :)
nieruchomieję po tym wierszu. przejmujący do głębi.
Moniczko, zostaję z pytaniem, dlaczego tak
napisałaś... Anul ma rację, dodam, że zabolało jakby
znanym, ale też dotkliwie nowym.
Moniko zabolało... dlaczego?
Poruszająco Moniu :)
Dramatycznie i wzruszająco
Pozdrawiam serdecznie
rozpacz jest silniejsza niż wiara. Na szczęście czas
uśmierza ból (co nieco)