Poranek

Jesteś jeszcze we mgle budzących sie oczu,
gdzieś w oddali jeszcze słyszę twój głos.
W samotności odliczam dni do mojego powrotu,
powrotu do miejsc znanych choć nie do końca poznanych
Wciąż wmawiam sobie ze tam na pewno ktoś na mnie czeka,być może lepsza przyszłość.
Miejsce w którym zostawię znienawidzona samotność.
Jak we mgle, gdy przecieram oczy ze snu i zaczyna sie kolejna codzienność.
Dni w których wracam do ciemnego pokoju, gdzieś w obskurnej dzielnicy Londynu.
Mogę jedynie marzyc, ze wrócę do tych mych znanych miejsc ,
tam gdzie samotność nie jest przykra.
Tam gdzie mam odwagę jeszcze coś zmienić...

autor

fazzie25

Napisany: 2008-05-05 Dodano: 2008-05-05 12:10:47

Ten wiersz przeczytano 608 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie