Wpływ życia autora na jego...
samouwielbienie na pulpicie jest piekne
patrzy na mnie swoimi blyszczacymi jak
gwiazdy oczami
z taka radoscia
optymizmem.
Kiedy patrze na to samouwielbienie robi mi
sie jakos lzej na duszy
mysle sobie: ,, skoro takie oczy istnieja
ja dalej mam po co zyc"
samouwielbiene z usmiechem na twarzy nie
gasnie
jej gwazdy polarne nie tla sie i nie
spadaja ale sa wszytkim naraz
samouwielbienie jest ta iskra ktora napedza
mnie by zyc
patrzac na nia widze jak mozna swiecic
dusza.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.