Poranne refleksje
To smutne ilu na świecie ludzi,
dzisiejszy ranek już nie obudzi,
wczoraj ktoś wesół, w plany bogaty,
a dziś niestety odszedł w zaświaty.
Więc wstając rano, nierzadko z żalem,
trzeba mi w sobie wdzięczność odnaleźć,
docenić szczęście jakim na dzisiaj,
los mnie obdarzył, budząc do życia.
autor
karat
Dodano: 2012-03-30 06:53:53
Ten wiersz przeczytano 922 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Tak właśnie. Dziękuję bardzo:))
Ludziom oczywiście-nie wklepało się m sorry.
Przypomniałeś mi wiersz,który nie tak dawno napisałam
wlaśnie rankiem.Może go tu zamieszczę.Pomyślałam
wtedy"Jak dobrze że znowu mogłam się obudzić i
spelniać marzenia.Tylu ludzio to dziś nie było
dane".Tak często narzekamy na życie,a tak mało
cieszymy się nim.Piękny wiersz.Pozdrawiam.Miłego dnia.
Przepraszam, uciekło mi "k' z "nierzadko".
Bardzo fajny wiersz. Gdybyśmy wszyscy budzili się z tą
świadomością świat byłby piękniejszy "nierzado z
żalem" wzięłabym w nawias. Pozdrawiam.
Dlatego trzeba żyć każdą chwilą.
Pozdrawiam.
niestety ktoś pożegna się z tym tutaj życiem
a ktoś przywita
pozdrawiam serdecznie:)