Posępne pejzaże /tautogram/
Przydrożna przystań posępnie pusta,
pasmem przy plaży pokutnie patrzy.
Poletnia pamięć pamiętnik pisze
pejzażem pięknym, przejrzystym patio.
--
Pierwsza pochmurność porankiem przyszła,
pociemniałości pełnią podcięta.
Ponura plucha podmyła pola,
październikowy popsuła portret.
--
Porywczy powiew, pędząc pośpiechem,
podsyca piachem, podkręca popłoch.
Plądruje, pląsa, pustoszy plener,
pobrzmiewa pieśnią ponurych potęg.
autor
ElaK
Dodano: 2022-11-17 07:55:48
Ten wiersz przeczytano 937 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Poczułem ten podmuch pustoszenia. Pieknie
Świetny tautogram.
Pozdrawiam serdecznie.
Wyczarowałaś piękne obrazy późnej smutnej jesieni.
Pozdrawiam cieplutko, ślę moc serdeczności:)
prawdziwie posępny pejzaż, że aż mam ochotę napisać
zamiast tautogram pautogram.