Posłaniec

Szal zimnej mgły otula szyję,
na plecach z deszczu peleryna.
Oblepione błotem kalosze
w dal utkwione chmurne spojrzenie.

Ciągle dąży za mną cierpliwie
rytmu kroków w marszu nie zmienia.
Spoglądam przez ramię za siebie.
jest blisko, prawie dogoniła.

W bezwzględności zimna i twarda,
posłaniec Tej co wszystkich zrówna.
Poznaję w błysku zrozumienia,
że to jesień mojego trwania.

I kiedy nadejdzie zima istnienia,
a oddech zastygnie na ustach
rozpłyną się myśli na wietrze
w doczesnej historii przeminę.

Uroborosa spotkawszy w chwili
przekraczania bramy niebytu,
jednością się stanę bezczasu
w wirze wtórnego odrodzenia.

Argo.

autor

Argo

Napisany: 2020-11-18 Dodano: 2020-11-18 13:56:08

Ten wiersz przeczytano 862 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie