Posłuchaj szeptu
Chociaż czasem serce zakłuje
i łza z oka po policzku spłynie,
pomyśl,że żal to tylko chwila
co radość daje
i drzwi do szczęścia uchyla.
Życie często patrzy na nas,
oczami zawistnego bazyliszka,
co w popiół wszystko zamienia
i nie odradza się z niego Feniks,
co swoją barwą dodaje marzenia.
Ale są ludzie, co niewidzącymi oczami
na świat patrzą, gdzieś ponad nami,
co niemymi ustami szepczą
to, czego nie wiemy,wiedzieć nie chcemy,
czego do siebie nie dopuszczamy.
A teraz otrzyj perły łez,
posłuchaj szeptu słów i wiatru,
dotyku przyjaźni dobrych rad,
może serce zakwitnie różami
i słońcem rozpromieni popiołu szary
ślad.
Luba
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.