Poszłabym
Poszłabym tam
odnaleźć siebie
pragnęłabym stanąć
przy nim
w rajskim ogrodzie
pełnym owoców
i słońca jasnego na niebie
ja będę szukać
na krańcach świata
tak bardzo tęsknię do niego
a umysł podpowiada
poczekaj
ten czas przyjdzie
i Bóg połączy was
uśmiechnęłam się
przecież życie w sobie mam
i dzieci tak kochane
i ten piękny zielony park
gdzie odnajduję ścieżki nasze
ktoś puka
zawracam
otwieram
nikogo nie ma
ale on zawsze
jest w moim sercu
chwila zadumy
to życia mojego czas
odnajduje mnie
na pewno chce
bym wyszła do ludzi
Autor Waldi
Komentarze (20)
Idź
'poszłabym za miłością na sam koniec świata'
b.ładny wiersz, miłego dnia autorko :)
Jak zawsze super Waldi
Pozdrawiam serdecznie Ciebie i Jadzię :)
Bardzo ciekawie napisany wiersz Pozdrawiam serdecznie.
Jak zawsze z
przyjemnością!
:)
Pozdrawiam!
Pozostał w Twoim sercu, ale jeszcze nie czas tam iść.
:)
Nie zapominaj, o tym, kto smial sie i plakal, z
Toba.:)
Ladnie, to ujales.:)
Pozdrawiam waldi, dobranoc.:)
Sympatyczny tekścik Waldku Pozdrawiam
Przypomniała mi się piosenka Miry Kubasińskiej"-Poszła
bym ja na kraj świata -za tobą".Pozdrawiam.
Ładny, ciepły wiersz
Pozdrawiam
Bardzo ładny tekst.
Przecież ty innych nie piszesz.
Zapomnisz może o osobie, z którą się śmiałeś, lecz
nigdy nie zapomnisz o osobie, z którą
płakałeś.Ciekawie napisany wiersz...Pozdrawiam ;-)
Życie, rodzina to obowiązki i wypełnianie codziennych
spraw...a nasze ja gdzieś tam w przeszłości...i nie
można rozdrapywać ran, iść za mężem w obecane krainy
raju, zostawiajac dzieciom piekło na ziemi...one to
waźne, nie moje ja i mój stan ducha i moja
żałość...myśl o śmierci nie ma prawa zagnieżdzić się w
myśli, bo tam są myśli miłości dla dzieci, dla Boga,
dla życia... pozdrawiam serdecznie
Bardzo ładny wiersz! Pozdrawiam!
I ja bym poszła
Pozdrawiam waldi
Ja też czasami piszę jako płeć męska Taki Sobie:-)
Pozdrawiam:-)