Poszukiwana
Gdzie jesteś, niewierna pani,
czyje zmysły wabisz, łechcesz.
Czy jak motyl pieścisz kwiaty,
stosując triki niewieście?
Cały swój urok, wdzięk i czar
skazujesz na poniewierkę.
Gdzie twoja duma i serce?
Gotowa jesteś łut szczęścia,
z trudem zdobyty zwycięsko,
jak diabłu duszę odpisać,
pod byle jakim pretekstem.
A może, powrócić zechcesz?
Nawet gdy naga i bosa
na progu mojego domu
znów bezradna, drżąca staniesz,
wdzięczność dozgonną pozyskasz.
Delikatnie muskasz rymem,
melodią rytmy nagradzasz.
Niedostępną bywasz damą
moja poezjo kochana.
autor
molica
Dodano: 2019-01-13 16:22:49
Ten wiersz przeczytano 1747 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Fajny wiersz o kapryśnej Pani...
Miłego dzionka:)
Świetny wiersz.Znamy ją wszyscy, ale u Ciebie, chyba
zamieszkała na stałe.Pozdrawiam z uśmiechem.
Skądś znam tą kapryśną panią :)
Pozdrawiam :)
uroczo o tej Pani troszkę kapryśnej a tak kochanej:-)
pozdrawiam:-)
Piękny wiersz w tonie dobrego nastroju.
Rozbudzasz wyobraźnię czytelnika:)
Pozdrawiam Bożenko:)
Marek
Nie widać byś miała jakikolwiek problem z tą
damą...świetny wiersz!
Witaj bronisławo,
dziekuję za pamięć i miły komentarz.
pozdrawiam serdecznie.
Ach ta poezja, co ona nie wyprawia. Nie zbadana, nigdy
nie zatrzymana. Ucieka, powraca. Pięknie to napisane.
Pozdrawiam serdecznie.
:)
powiem jak na spowiedzi
jeśli serce mamy otwarte
to nas odwiedzi...
(tak myślę)
+ Pozdrawiam serdecznie
I taka ona właśnie jest jak ją
scharakteryzowałaś.Pozdrawiam serdecznie.
Witaj Sławku S,
pięknie dziekuje za dowartościowanie mnie po dwóch
setkach pisania na trzeźwo.
Serdecznie pozdrawiam,
żałuję, że to to nie ja jestem tą gwiazdą migoczącą na
Twoim firmamencie.
Bardzo ładnie, poetycko :)
Ona (P) wybredna, czasem nieśmiała, a czasem...
wredna.
Jest lub ucieka, kusi i wabi
smuci i bawi.
Witaj Dziadku Norbercie,
dziekuje za odwiedziny i bardzo miły, poetycki
komentarz.
Niech sie dzieje co ma się dziać.
Serdecznie pozdrawiam .