W poszukiwaniu mądrości

Tak właściwe połączenie i wszystko się znajdzie i
ułoży.

@MariuszG

Tez o tym myślałem, ale tutaj on = sekret. Zazwyczaj -
chyba lepiej:).
Dzięki za uwagę. M

ach gdyby byli bliżej siebie
pan rozum i pani serce
może już wszyscy byliby w niebie
gdzie mieszka mądrość w ramionach miłości

"Co czynić, by (ją) znaleźć, gdzie (zazwyczaj) gości?"

Rację miał mistrz.
Pozdrawiam

Słusznie. Najgorzej pogodzić. Pozdrawiam.

Witaj,

takie połączenie to ideał - dążenie
doń do dowód mądrości...

Uśmiech i pozdrowienia /+/.

@Dziadek Norbert

Czasami się jednoczą, a czasami ze sobą walczą i żadna
ze stron ustąpić nie chce. Dzięki za fajny komentarz.

@Pan Bodek

Dzięki za miłe słowa:). Pozdrawiam

Tak to jest jak człek się śpieszy.
W drugiej linijce winno być:
"to wcześniej czy później na pewno się zjednoczą,"...

Jeśli serce z rozumem jedną drogą kroczą,
to wcześniej czy później się zjednoczą,
pozwalając mądrości swe rządy sprawować,
by mogła, chciała na co dzień z nimi obcować.

Tak to właśnie najczęściej z tą mądrością bywa,
chyba, że głupota spróbuje ją wykiwać...

Bardzo fajna fraszka. Wybacz, że się zabawiłem z nią
po swojemu. Serdecznie pozdrawiam życząc miłego dnia
:)

Brawo dla wiersza.
Uklony dla Mistrza.
Pozdrowienia dla Marka :)

@Sławomir Sad

Dzięki za czujność, coś musiałem źle wpisać:).
Czy mądrość przychodzi z wiekiem? bywa różnie.

Pozdrawiam

W pierwszym wersie masz albo za dużo sylab, albo
średniówka nie pasuje.
Moja wersja (skrócona)
Raz młodzian mistrza spytał o sekret mądrości,
a ten mu odpowiedział
- Doznasz jej w starości.

Zgadzam się z ostatnimi wersem.
Miłego wieczoru.
;)

To prawda :)

Dziękuję Iris i Brzoskwince za komentarze i życzenia.
Marek