Potępiona
Potępiona jestem,
Ja, znająca co to zdrada.
Potępiona jestem,
Ja, twierdząca, że kochałam...
Dziś zamykam oczy,
Dziś przed światem umykam...
Byłam nie raz raniona,
W końcu sama skrzywdziłam człowieka.
autor
Bukieciarka
Dodano: 2007-10-15 12:41:23
Ten wiersz przeczytano 488 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
w wierszu rodzi się świadmość występku,
autoocena...bez usprawiedliwienia. Wiersz "mocny".
Przeżywaj każdy dzień, jak gdybyś całe życie żyła dla
tego właśnie dnia i wedle niego oceniaj swoje życie.
Panowanie nad chwilą jest bowiem panowaniem nad życiem
trudno przyznać sie do błedu ,a Ty opisałas ta swoja
wine w krótkim , ale tresciwym wierszu .
życie jest teatrem ludzie aktorami, raz jestesmy
ranieni raz sami ranimy nie chcąc nawet, nie ma
ideałów. ładny wiersz +
zapraszam do siebie