Poukładany

Chwila zastanowienia,
coś w życiu zmienia,
nie potrzeba na to pozwolenia.
Pilnuj swojego imienia, czy twoja godność na to pozwala.
U mnie jak ta la la,
jak morska fala,
czasem się pieni.
Obyśmy z życia byli zadowoleni.
Przede wszystkim ocaleni,
mieli dużo wolnej przestrzeni,
jak ptaki.
Żadne dziwaki.
Bądź poukładany,
nie zadawaj bliźnim rany.
Ona ciężko się goi,
czy tak przystoi.
Modlitwa ukoi,
niejeden się przyssał i doi,
doi z prawego człowieka.
Do tej pory aż nie będzie w stanie dawać mleka,
a apteka,
nie patrzy,
że ciężko chory.
Ludzie trochę pokory,
ustawcie tory. I ruszajcie,
tam gdzie Pan Bóg przykazał.
On drogę wskaże,
zabierzcie ze sobą swoje wszystkie bagaże.
I wasze negatywne myśli rozmaże.
Idźcie w parze. Ja tymi wersami was zarażę,
szacunkiem obdarzę.
Niejedni skłóceni się pogodzą.
Dadzą z siebie ile mogą.
Będą wiedzieć,
że życie to nie gierka.
Na początek dla każdego iskierka.

autor

Przemol

Napisany: 2018-06-12 Dodano: 2018-10-11 20:51:20

Ten wiersz przeczytano 352 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie