Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

powiedz dlaczego?




wysoko by się wznieść na "wieżę Babel"
nie mogę pojąć rozproszenia
płomień rozgrzewał nam języki
czułością szczebel po szczebelku
wspólny oddech rosił uśmiech
lecz powstał zamęt listopadem
wiatry rozwiały strzępomowy
kapią wymówki z parasola aż buty mokre
paplają w błocie się wyznania
dlaczego nie wiem....pada wciąż pada
po co jesienny melodramat
może na przekór przytulmy szczerość?
podobno po to mamy słowa
aby się każdym zdaniem dzielić
i tym okruszkiem co pozostał
na naszych ustach - tamtej niedzieli
wybacz mi proszę brak skromności
gdy słoty miną nastanie zima
otulę miłość ciepłym rumieńcem
rozpuszczę włosy na nagim ciele
uwiodę ciebie w cieplutkim łóżku

J.G

autor

jadgrad

Dodano: 2020-11-19 20:33:25
Ten wiersz przeczytano 1123 razy
Oddanych głosów: 78
Rodzaj Wolny Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (16)

Marek Żak Marek Żak

Ślicznie, a końcówka cudowna:). Pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »