Powracam
z szuflady marzeń
często wyjmuję
twoje jedyne
schowane pod warstwą
innych(bo wiesz)
gdy usta przymknięte
milczeniem
i lawiną smutku
spływają noce
to ono leczy tęsknotę
chociaż marzenia stały się
ślepym torem
i nie ogarniają odległości
a czasu cofnąć się nie da
autor
@Najka@
Dodano: 2020-03-19 09:57:19
Ten wiersz przeczytano 857 razy
Oddanych głosów: 29
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (26)
Wspomnienia warto pielęgnować. Pozdrawiam.
Niestetn nie da się czasu cofnąć.
Pozdrawiam:)
Myślę, że to będzie pasowało jak ulał:
Ja ciągle pamiętam
tamte epizody
choć jestem zwiędnięta.
Ty nadal w nich młody.
Wspomnienia są bezcenne.
Pozdrawiam
Zgadzam się całkowicie z refleksją bardzo ładnie
napisaną, pozdrawiam ciepło.
Ładnie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Ładnie,, pozdrawiam :)
Masz rację Najeczko... czasu nie da się cofnąć...
zostaje tęsknota... pozdrawiam ciepło
fajne pozdrawiam
Witaj Najko.
Wracamy z przyjemnością do tych “szuflad”, chociaż na
chwilę, by zmiękczyć powietrze do oddychania.:)
Podoba się wiersz i jego przekaz.
Pozdrawiam.:)
Życiowy przekaz.
Powroty często towarzyszą nam w drodze życia.
Są wspomnieniem minionych chwil a czasami początkiem
nowego.
Pozdrawiam.
Marek