Powracam do Ciebie Boże

powracam do Ciebie Boże
drogą niełatwą do przejścia
nie w każdym zaułku ciemności
palą się jasne powietrza

nie każdy pokój ma okna
i niebo płacze nade mną

z tego wszystkiego
jestem taka mokra
lecz zabijam tym chłodem
moją pustą codzienność

dojrzał we mnie ból do tego by o nim mówić
łzy coraz częściej płyną mi po twarzy

ludzie nie przechodzą obok mnie obojętnie
zaczynam dawać jakąś zdrową nadzieję

powracam do Ciebie Boże
zza światów zupełnie innych
a to strachu morze
nie porwie już ludzi niewinnych

zapomniałam jak to z Tobą jest Boże
istnieć istnieć istnieć

zapomniałam jak to czekać na Ciebie
w dni bezwstydne zalane kolorytem

zapomniałam jak mówić do Ciebie Boże
z daleka z bliska dotykam
mojej wiary podłoże-
jest niczym podłoga zbyt śliska

podłoga zbyt śliska na której
nie stawiam jeszcze kroku
przebacz mi Boże że tak żyję
kryjąc swą duszą w mroku

- - -

powracam do Ciebie Boże
z bólu z żalu z tęsknoty

został mi jeden pomnik
pomnik z napisem złotym...

autor

Nataliesoul

Dodano: 2007-05-07 17:05:12

Ten wiersz przeczytano 451 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie