Powrót
Kurz przeszłości szmatką zbieram
Drepcząc labiryntem starych schodów
Myśli niczym długi warkocz splatam
Cienką nicią dawnych przeżyć
Czas oszronił srebrem włosy
Rysikiem porysował dawną twarz
Oczy oszklił jak okienną ramę
Paraliżem okrył zmysłów szał
Myśli błądzą gdzieś daleko
Chcą rozpędzić zapomnienia mgłę
Dotrzeć do pokładów uczuć
Wskrzesić tamtą szczęścia łzę
autor
stefan2230
Dodano: 2012-05-06 10:37:33
Ten wiersz przeczytano 815 razy
Oddanych głosów: 17
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Hmmm... oj powracamy, powracamy do naszych wspomnień.
Cieplutko pozdrawiam
Dopóki sie kochamy wszystko jest możliwe:)Pozdrawiam
serdecznie+++
Wspomnienia to część nas.:)
"Wskrzesić tamtą szczęścia łzę" piękne słowa, piękny
wiersz :) Pozdrawiam +++
Warto wracać do wspomnień , do tych miłych.Dobry
wiersz.
To pamięć i zapomnienie, nieodłączny towarzysz
starości, albo naszych polityków-oni jóż jutro
zapominają co dzisiaj przyrzekli
Wspomnienia, marzenia, tesknoty , nadzieje i wiara-to
wszystko z czego sklada sie nasze zycie.
Gdy zlota jesien zycia srebrem otula nasze wlosy
wspominamy nasza milosc pierwsza, najczystrza
i najmocniej w sercu ukryta.
Piekny wiersz.Gratuluje.
Pozdrawiam jesiennie z daleka.
Czy da się wskrzesić tamto szczęście? warto próbować:)
Czasami dobrze jest wrócić do wspomnień:)