Powrót
Miałam być radością, a wyszło jak
zwykle.
Powoli, niepewnie wtapiam życie w wersy,
raz zrodzona pasja nigdy nie zaniknie,
obudzi się w wierszu - od pięciu lat -
pierwszym.
Choć myśli się plączą, zdążę je uchwycić
by poskładać w jedność, wydobyć
przesłanie.
Za to drżenie serca, słodycz obietnicy-
mały cud tworzenia, dziękuję Ci Panie!
autor
ANDO
Dodano: 2014-12-09 00:00:59
Ten wiersz przeczytano 1766 razy
Oddanych głosów: 41
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (44)
takie powroty są mile widziane
twórz i dziel się ze Swoimi przemyslaniami i
strofami:)
pozdrawiam:)
Wspaniała refleksja,pięknie pozdrawiam
Witaj ,nie poznałyśmy się jeszcze. Wiele nas łączy, ja
też ekonomistka, trochę piszę ,czytam i liczę w dużej
mierze na siebie .,pomoc dzieci i na końcu męża.
Twórz... praktyka czyni mistrza Pozdrawiam serdecznie
.
Pozdrawiam
Prawidłowy wiersz i dobra refleksja.
Optymizm w wierszu Twoim podoba mi się. Myśli ładnie
swoje składasz i nam przekładasz. Pozdrawiam, miłego
dnia :)
I tworzysz ANDO, a my z przyjemnością czytamy. I niech
tak zostanie. Pozdrowionka-:)
Witaj,najmilsze są powroty do tego co lubimy nawet
słodsze od obietnicy,miły wiersz fajnie się czyt,
miłego dnia.
Ciepły i radosny wiersz. Pozdrawiam.
ciekawy optymistyczny wiersz pozdrawiam
Piękny wiersz!
Powrotów się nie bać,
gdy taka potrzeba!
Pozdrawiam!
Piękny, delikatny wiersz. Pozdrawiam.
Czasem trudno powrócić,ale Tobie się
udało.Pozdrawiam:)
Dobrze, że po przerwie
znalazłaś czas na to,
dzisiaj my czytamy
i dziękując za to.
Pozdrawiam.
Ladnie z nutka optymizmu pozdrawiam