Powrót do korzeni
Po wielu latach wracając w te strony,
Aleją dębową szedłem setny raz.
I chociaż byłem już życiem zmęczony,
Odniosłem wrażenie, że stanął tu czas.
Ożyło serce stwardniałe, jak gruda,
Gdy dębów rozłożyste konary ujrzało.
Czy spokój właściwy odzyskać się uda?
Bo dobre samopoczucie to jeszcze za
mało.
Drzewa, które tutaj stoją wciąż z
godnością,
Chcą być otoczone opieką człowieka.
By dzień dzisiejszy powiązać z
przeszłością,
Ocalić od zapomnienia, gdy tak czas
ucieka.
Któż mógłby przewidzieć, że wrócę te
strony,
W których przeminęły najpiękniejsze
lata.
Sam pomysł powrotu, choć trochę szalony
W niczym nie zakłóca rytmu tego świata.
Z tą ziemią mnie wiążą wspomnienia
młodości,
Niewinne amory na łonie przyrody.
Teraz tu powracam żeby złożyć kości,
Do marszu w zaświaty wybudować schody.
Dziękuję Zyta za konstruktywny komentarz.
jarmolstan
Komentarze (16)
Już samo przeczytanie wiersza napawa spokojem, a co
dopiero spacer . Ładny wiersz.
Bardzo dobry wiersz a te schody do marszu w zaświaty
to każdy z nas na swój sposób buduje.
dobrze jest mieć takie miejsce na ziemi,do którego
chce się wracać...
Sentymentalny powrót do korzeni, ładny temat. Jak
zwykle poprawny i poważny. W drugim wersie lepiej -
aleją dębową.Unikniesz powtórzenia niżej nazwy drzew i
wyrównasz przynajmniej w pierwszej zwrotce do 11-to
zgłoskowca.
powrócić do korzeni....do wspomnień przeżytych chwil
..i pielęgnować po latach tradycje i pamiętać co już
zapomniane...z dużym plusem pozdrawiam...
powrót do rodzinnych stron, do miejsc gdzie byliśmy
szczęśliwi, gdzie nasze życie miało początek, na
złożenie w tym miejscu to chyba jeszcze za wcześnie,
ale schody do nieba budujmy, dobrocią ...pozdrawiam
bardzo często wracam do swoich korzeni... szkoda że
tylko myślami..., ładny wiersz...
Do korzeni chętnie się w dojrzałym wieku wraca, ja też
to robię, ale chyba się w najdalszą podróż jeszcze nie
wybierasz? Choć schody można budować przez całe życie.
...że wrócę w te strony...
moim zdaniem brakuje "w"
a wiersz bardzo dobry, łatwo się czyta, ma rytm, no i
treść podoba mi się.
wiersz o dębach, jak pamięć ludzka są nieśmiertelne
zawsze wracamy do mocnych i opiekuńczych korzeni
Piękny wiersz w treści i formie + Pozdrawiam ciepło:)
Jak masz taką okazję i potrzebę to jest bardzo na
miejscu zajrzeć do miejsca skąd korzenie. Po
przeczytaniu tego wiersza i u mnie taka potrzeba ożyła
i chyba w tym roku zrealizuję ten plan-miłe
wspomnienia są nam potrzebne jak woda do
picia...powodzenia
ładny wiersz a ,,Do marszu w zaświaty wybudować
schody."-jest bardzo mądrym wersem. pozdrawiam
serdecznie:)
miło wrócić do wspomnień z młodości nie raz się łazka
w oku zakręci :) pozdrawiam
Czasami tak się człowiek wzruszy i poruszy. Dobry
wiersz!+!
...każdy ma swoje kochane rodzinne strony, gdzie
wspomnienia budzą tęsknotę...szkoda, że nie możemy
wrócić choć na chwilę minionego czasu...ładny wiersz
budzi wyobraźnię...pozdrawiam :)